Dnia 5 stycznia 2023 roku w naszym parafialnym kościele p.w. Matki Bożej w Tokarni odbył się pogrzeb śp. Ks. Tadeusza Słoniny, Salwatorianina, naszego Rodaka.

Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył bp Piotr Greger, biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej.

Kazanie wygłosił ks. Józef Figiel SDS, prowincjał Prowincji Polskiej Towarzystwa Boskiego Zbawiciela.

Mszę świętą pogrzebową koncelebrowało 50 kapłanów, zarówno zakonnych, jak i diecezjalnych. W ostatnim pożegnaniu wzięły również udział siostry zakonnego i osoby życia konsekrowanego.

W imieniu Rodziny ks. Tadeusza dziękujemy wszystkim obecnym, tak licznie przybyłym za wspólną modlitwę oraz wzruszające pożegnanie naszego Rodaka, wspaniałego człowieka i kapłana.

Foto: s. Barbara Szczygieł SDS

Poniżej zamieszczamy nekrolog, który został odczytany przez ks. Krzysztofa Jankowskiego SDS, superiora przed rozpoczęciem mszy świętej pogrzebowej.

Ks. Tadeusz Słonina przyszedł na świat, dnia 23 listopada 1952 roku, w miejscowości Tokarnia niedaleko Myślenic. Dnia 30 listopada 1952 roku został przyjęty do wspólnoty Kościoła przez chrzest święty w kościele pw. Św. Szymona i Judy w Łętowni koło Jordanowa. Był najstarszym z czworga rodzeństwa w domu Franciszka i Józefy zd. Kluska. Od najmłodszych lat, wraz z dwoma braćmi i siostrą, aktywnie pomagał w prowadzeniu gospodarstwa domowego, które jak sam opisał w swoim życiorysie położone było na górzystym terenie Podhala. W 1959 roku rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Tokarni.

Wówczas to zrodziło się w nim powołanie kapłańskie, a kontakt z salwatorianami, pochodzącymi z sąsiednich miejscowości, zrodził w nim pragnienie wstąpienia do dzieła apostolskiego bł. Franciszka Jordana. Nie bez wpływu na tę decyzję była religijna atmosfera domu rodzinnego a także przekazywane przez pokolenia góralskie wartości. Wyrazem tego było podanie, które złożył do przełożonych polskiej prowincji salwatorianów, w trakcie edukacji w ósmej klasie szkoły podstawowej, z prośbą o przyjęcie do kandydatury i możliwość kontynuowania edukacji w zakresie szkoły średniej w Krakowie, dnia 20 czerwca 1967 roku. Pod koniec lipca Tadeusz otrzymał potwierdzenie przyjęcia do kandydatury w Krakowie-Zakrzówku. W latach 1967-72 przygotowywał się do egzaminu dojrzałości. Najpierw w tzw. Szkółce ks. Juliusza Boronia SDS, późniejszego misjonarza i biologa, który pomagał w przygotowaniach wielu kandydatów do nowicjatu i WSD w Bagnie. A następnie w liceum ogólnokształcącym we Wrocławiu, gdzie w 1972 roku ukończył naukę egzaminem dojrzałości. W tym okresie, dnia 27 czerwca 1972 roku, otrzymał również sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, przez posługę ks. biskupa Stanisława Smoleńskiego w rodzinnej parafii w Tokarni.

Okres kandydatury umocnił go w przekonaniu autentyczności powołania zakonnego jako kapłan i dlatego dnia 13 czerwca 1972 roku świeżo upieczony maturzysta z Tokarni złożył podanie z prośbą o przyjęcie do nowicjatu w Bagnie. Dziesięć dni później Tadeusz otrzymał odpowiedź z aprobatą jego prośby i zaczął przygotowania do wyjazdu na Dolny Śląsk.

Dnia 7 września 1972 roku został on przyjęty do nowicjatu w Bagnie. Okres formacji, pod kierunkiem ks. Józefa Zydka SDS, pozwolił ks. Tadeuszowi na podjęcie decyzji o związaniu się z salwatorianami, poprzez profesję czasową. Dnia 8 września 1973 roku złożył on pierwszą profesję zakonną i rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Podczas formacji intelektualnej podjął decyzję o związaniu się na całe życie z Salwatorianami. Wyrazem tego pragnienia była wieczysta profesja zakonna, którą ks. Tadeusz Słonina złożył dnia 8 września 1977 roku w Bagnie.

Kolejnym etapem na drodze naśladowania Boskiego Zbawiciela na wzór bł. Franciszka Jordana były dla kleryka Tadeusza oraz jego kolegów kursowych święcenia diakonatu. Otrzymali je, dnia 29 kwietnia 1978 roku, przez posługę ks. biskupa Tadeusza Rybaka w Obornikach Śląskich. Ostatni rok w bagieńskiej Alma Mater był dla diakona z Tokarni okresem finalnych egzaminów oraz tradycyjnych wyjazdów na tzw. praktyki duszpasterskie do naszych parafii i placówek duszpasterskich. W okresie, od 2 marca do 15 kwietnia 1979 roku, diakon Tadeusz Słonina przebywał w domu zakonnym w Zakopanem. Lektura jego dziennika praktyki pozwala nam poznać cały wachlarz obowiązków, powierzonych diakonowi przez wspólnotę w stolicy Tatr. Począwszy od posług liturgicznych, poprzez głoszenie Słowa Bożego, przez katechezę dzieci aż do różnego rodzaju prac domowych.

Celem formacji duchowej i intelektualnej jest przygotowanie dobrych kandydatów do święceń kapłańskich. Ten upragniony dzień, dla diakona Tadeusza Słoniny nadszedł 21 kwietnia 1979 roku. Wówczas to, przez posługę ks. arcybiskupa Henryka Gulbinowicza, otrzymał on święcenia prezbiteratu w bazylice św. Jadwigi w Trzebnicy. Osiem dni później, 29 kwietnia 1979 roku, w kościele parafialnym pod wezwaniem Matki Boskiej Śnieżnej w Tokarni, ks. Tadeusz Słonina odprawił swoją Mszę świętą prymicyjną.

Pierwszą placówką duszpasterską neoprezbitera z Podhala był dom zakonny w Obornikach Śląskich, gdzie od 15 sierpnia 1979 roku, powierzono mu obowiązki wikariusza w miejscowej parafii. Po trzech latach ks. Tadeusz został przeniesiony do domu zakonnego w Bielsku-Białej, gdzie od 28 czerwca 1982 roku, podjął się obowiązków wikariusza przy miejscowej parafii. W 1985 roku ks. Tadeusz Słonina został przeniesiony, na mocy decyzji przełożonych, do wspólnoty seminaryjnej w Bagnie. Od 28 czerwca tego roku powierzono mu obowiązki ekonoma miejscowej wspólnoty zakonnej.

Na mocy decyzji rady prowincjalnej, z dnia 2 czerwca 1987 roku, ks. Tadeuszowi ponownie powierzono obowiązki ekonoma a także konsultora wspólnoty Bagieńskiej. Prowadzone prace oraz aktywne starania o zdobycie zaopatrzenia licznej wówczas wspólnoty seminaryjnej i nowicjackiej w trudnych realiach gospodarki socjalistycznej PRL nie uszły uwagi przełożonych i współbraci. Wyrazem tego był wybór ks. Tadeusza na członka Prowincjalnej Komisji Finansowej, dnia 15 listopada 1989 roku. Potwierdzeniem tej tezy jest decyzja XX Konsulty Prowincjalnej, która podczas obrad dnia 29 maja 1990 roku, ponownie powierzyła ks. Tadeuszowi Słoninie obowiązki ekonoma oraz konsultora wspólnoty Bagno 86.

Również kolejny zarząd prowincji potwierdził te decyzje i na mocy dekretu, z dnia 29 maja 1999 roku, ponownie powołał na urząd ekonoma i konsultora w Bagnie ks. Tadeusza Słoninę. W okresie 19 lat posługi ekonoma w Bagnie ks. Tadeusz Słonina podjął się przeprowadzenia wielu gruntownych prac remontowych w zabytkowych budynkach WSD Salwatorianów w Bagnie.

Oprócz prac rekonstrukcyjnych, pod czujnym okiem inspektora ochrony zabytków, dokonał on rewolucyjnej wymiany ogrzewania w całym obiekcie, liczącym wówczas budynki zabytkowe oraz w nowicjacie i domu kleryków. Pod jego czujnym okiem bracia salwatorianie starali się stale modernizować metody pracy w ogrodzie i na polu. Rozpoczął on wówczas wiele prac związanych z uporządkowaniem parku klasztornego, które były kontynuowane w późniejszych latach.

Ograniczona pojemność tego opracowania nie pozwala wymienić wielu prac, remontów i udogodnień (w kuchni i pralni klasztornej) realizowanych w okresie posługi ks. Tadeusza Słoniny w Bagnie. Słynął on z zamiłowania do zwierząt. Za jego czasów w Bagnie pojawiły się majestatyczne pawie, przechadzające się po parku czy choćby kozy, fikające radośnie na gospodarce.

Po prawie dwu dekadach w seminarium, w 2004 roku ks. Tadeusz Słonina opuścił ukochane Bagno i udał się na Podbeskidzie. Tam, od 1 lipca 2004 roku, powierzono mu urząd wicesuperiora i ekonoma wspólnoty w Bielsku-Białej – Mikuszowicach Śląskich oraz obowiązki proboszcza parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata. W nowym miejscu ks. Tadeusz włączył się w obowiązki duszpasterskie oraz prace związane z wykończeniem świątyni a także zaplecza. Dał się szybko poznać jako dobry gospodarz i współpracownik kleru diecezjalnego, czego wyrazem była nominacja miejscowego biskupa Tadeusza Rakoczego, który dnia 3 kwietnia 2006 roku powierzył ks. Tadeuszowi funkcję duszpasterza funkcjonariuszy celnych w diecezji bielsko-żywieckiej. W tymże samym roku przełożeni powierzyli ks. Tadeuszowi obowiązki przełożonego miejscowej wspólnoty zakonnej.

Wyrazem otwartości ks. Tadeusza na potrzeby Kościoła lokalnego jest dekret z dnia 16 października 2007 roku. Na mocy którego biskup Tadeusz Rakoczy mianował go kapelanem Towarzystwa Pomocy im. Św. Brata Alberta w Bielsku-Białej.

W 2009 roku ks. Tadeusz Słonina, w związku ze zmianą zarządów, podjął się ponownie obowiązków wicesuperiora miejscowej wspólnoty. W 2010 roku przełożeni poprosili ks. Tadeusza, aby podjął się opieki duszpasterskiej nad grupą salwatorianów świeckich, działających przy miejscowej parafii. W 2012 roku przełożeni ponownie powierzyli ks. Tadeuszowi obowiązki superiora i ekonoma miejscowej wspólnoty.
Szczególnym wyrazem uznania i zaufania lokalnego kleru była dekret, z dnia 14 października 2014 roku, na mocy którego ks. biskup Roman Pindel mianował ks. Tadeusza Słoninę Referentem ds. Zakonów i Zgromadzeń Męskich w diecezji bielsko-żywieckiej. Włączył się on wówczas w organizację obchodów Roku Życia Konsekrowanego.

Dekret ten i nominację miejscowy Pasterz ponowił dwa lata później, obdarzając ks. Tadeusza Słoninę ogromnym zaufaniem i uznaniem. Potwierdzeniem tej dobrej opinii jest dekret Przewodniczącego Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich, z dnia 10 września 2016 roku, na mocy którego ks. Tadeusz Słonina został mianowany delegatem KWZPM ds. zakonów męskich w diecezji Bielsko-Żywieckiej.

Po 13 latach owocnej posługi w Mikuszowicach Śląskich, gdzie dał się poznać jako zatroskany duszpasterz i gospodarz, ks. Tadeusz Słonina został skierowany na Dolny Śląsk. Zamieszkał we wspólnocie zakonnej w Trzebnicy, gdzie od 1 lipca 2017 roku, podejmował obowiązki pomocy duszpasterskiej w miejscowej parafii. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia starał się angażować w powierzone sobie obowiązki.

Po trzech latach, na mocy decyzji przełożonych z dnia 25 maja 2020 roku, ks. Tadeusz Słonina został skierowany do wspólnoty w Bystrej. Tam, od 1 lipca 2020 roku, realizował obowiązki pomocy duszpasterskiej przy miejscowej parafii. Mimo ograniczeń związanych ze stanem zdrowia starał się aktywnie włączać w prace domu zakonnego i parafii.

Ks. Tadeusz Słonina zakończył swą ziemską pielgrzymkę w noworoczny poranek 1 stycznia 2023 roku, w 70. roku życia, w 50 roku życia zakonnego i w 44 roku kapłaństwa.
Źródło: (ks. Ireneusz Kiełbasa SDS)