„Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony”
Mk 16,16
Sakrament chrztu świętego stanowi fundament życia chrześcijańskiego. Jest on jednym z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, pozostałe dwa to bierzmowanie i Eucharystia.
Jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament bez którego nie można przyjąć pozostałych.
Skutki chrztu:
- gładzi grzech pierworodny;
- daje życie nadprzyrodzone (łaska uświęcająca);
- czyni nas członkami Kościoła katolickiego;
- daje udział w kapłaństwie Chrystusa.
Samo słowo „chrzest” pochodzi od czasownika (gr. baptizein) oznacza: “zanurzyć, pogrążyć”; “zanurzenie”.
Zgłaszając chrzest swojego dziecka rodzice mają obowiązek przedstawić w kancelarii parafialnej w godzinach jej urzędowania następujące dokumenty:
- Dowód osobisty;
- Odpis Skrócony Aktu Urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego;
- Dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwisko, adres zamieszkania). Rodzice chrzestni dziecka mieszkający na terenie innych parafii potrzebują zaświadczenie, że są praktykującymi katolikami. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii parafialnej swojej parafii;
- Koniecznie dokument kościelny świadczący o zawarciu Sakramentalnego Małżeństwa przez rodziców dziecka (ewentualnie również zaświadczenie z USC o zawarciu małżeństwa cywilnego);
- Potwierdzenie odbytej spowiedzi.
Miejsce chrztu dziecka:
Chrztu w naszej parafii zasadniczo udzielamy w 3 niedzielę miesiąca na Mszy św. o godzinie 11.00. Na wyraźną prośbę rodziców dziecka, lub z ważnych przyczyn chrzest może się odbyć także poza wyznaczoną niedzielą.
Chrztu Świętego udziela się w parafii zamieszkania rodziców dziecka. Jeżeli jednak z ważnych przyczyn rodzice chcą oni, aby chrzest ich dziecka odbył się w innej parafii – musi na to wyrazić zgodę proboszcz parafii, w której mieszkają rodzice dziecka. Dlatego też tacy rodzice – zgłaszając chrzest dziecka – mają obowiązek dostarczenia od swojego proboszcza pisemnej zgody na chrzest dziecka poza swoją macierzystą parafią.
Kto może być chrzestnym?
Chrzestnym może być tylko człowiek, który przyjął ważnie Sakrament Chrztu i Bierzmowania w Kościele Rzymsko-Katolickim; jest wierzącym i praktykującym katolikiem, a ponadto nie związany żadnymi przeszkodami i karami kościelnymi, czyli może ważnie i godnie przystępować do Sakramentów Świętych.
Ponadto chrzestny, o ile nie jest z parafii, gdzie ma być chrzest, ma obowiązek dostarczyć zaświadczenie od swojego Księdza Proboszcza (miejsca zamieszkania i spełniania praktyk religijnych), że może być chrzestnym dziecka.
W żadnym przypadku chrzestnym nie może być: osoba żyjąca bez ślubu kościelnego, rozwiedziona i żyjąca w konkubinacie.
KODEKS PRAWA KANONICZNEGO
NA TEMAT CHRZTU
Kanon 867
§ 1. Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i odpowiednio do niego się przygotować.
§ 2. Jeśli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
Kanon 868
§ 1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
1° aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
2° aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.
§ 2. Dziecko rodziców katolickich, a nawet i niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, jest godziwie chrzczone, nawet wbrew woli rodziców.