W I Niedzielę Adwentu odbyło się uroczyste zaprzysiężenie nowej Duszpasterskiej Rady Parafialnej. Spośród licznych kandydatów wybrano, mianowano i powołano 12 osób. Każda z nich złożyła uroczyste ślubowanie oraz podpisała dokument zatwierdzający wybór.
Zgodnie z jej statutem funkcję Przewodniczącego pełni Ks. Proboszcz. Podczas wewnętrznego głosowania nowo ustanowionej rady wybrano p. Marka Kluskę na Zastępcę Przewodniczącego.
Funkcję Sekretarza objęła zaś p. Ewa Kawończyk.
Jeszcze raz gratulujemy wszystkim członkom Duszpasterskiej Rady Parafialnej okazanego przez Parafian zaufania i jednocześnie zapewniamy o modlitwie w ich intencji.
Pełny skład Duszpasterskiej Rady Parafialnej
Z urzędu:
ks. Robert Pietrzyk, proboszcz
ks. Krzysztof Litwa, wikariusz
Bożena Smolak, katechetka
Z wyboru:
Stanisław Nawara
Walenty Hanusiak
Andrzej Romaniak,
Janusz Jędrocha,
Anna Hanusiak
Teresa Hans
Z nominacji:
Ewa Kawończyk,
Agata Jugowiec
Agata Cudak
Marek Kluska
Czym jest Rada Parafialna – jaki jest jej charakter, cel i zadania.
Sobór Watykański mówi, że Rada Parafialna jest formą współodpowiedzialności za budowanie Mistycznego Ciała Chrystusa i formą współpracy duchowieństwa z wiernymi świeckimi.
Współpraca ta ma się rozwijać przede wszystkim w podstawowej wspólnocie kościelnej, jaką jest parafia, stanowiąca ośrodek całego religijnego życia chrześcijanina.
Katolicy świeccy winni działać w parafii w ścisłej jedności ze swymi kapłanami, przedstawiać wspólnocie Kościoła problemy własne i świata oraz sprawy dotyczące zbawienia celem wspólnego ich omówienia i rozwiązania (DA 10).
Działalność Rady Parafialnej ma charakter apostolski, stąd zasadniczo nie dotyczy spraw materialnych i bytowych. Ma ona na celu „śledzenie i przemyślenie wszystkiego, co ma związek z duszpasterskimi pracami, oraz wyciąganie z tego praktycznych wniosków”.
Ma troszczyć się o życie religijno-moralne parafii, wskazywać na potrzeby duchowe środowiska, wysuwać wnioski i pobudzać inicjatywę apostolską społeczności parafialnej; poszukiwać skutecznych form oddziaływania Kościoła lokalnego, zwłaszcza ma polu katechizacji, przygotowania wiernych do sakramentu małżeństwa i życia rodzinnego; w dziedzinie liturgicznej, charytatywnej itd., omawiać sposoby zahamowania pewnych ujemnych procesów społecznych takich, jak np. rozwody, zaniedbanie wychowania dzieci i młodzieży, alkoholizm, przekazywać duszpasterzom opinie świeckich dotyczące spraw Kościoła; docierać do parafian stojących z dala od Kościoła i zachwianych w wierze.