„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto pożywa ten chleb, będzie żył na wieki…
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne… trwa we Mnie, a ja w nim”
(J 6, 51.54.56)
Dokumenty potrzebne do I Komunii Świętej:
Metryka chrztu (jeśli dziecko było ochrzczone w innej parafii, nie w tej w której przystępuje do I komunii świętej).
- Chrystus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy wziął chleb, dzięki czynił, połamał go i podał uczniom, mówiąc: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane; czyńcie to na moją pamiątkę”. Po Wieczerzy powiedział nad kielichem: „Ten kielich, to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22, 19-20).
Msza święta jest celebracją Eucharystii i obejmuje:
- głoszenie słowa Bożego;
- dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa, a zwłaszcza za to, że darował nam Syna;
- konsekrację chleba i wina;
- uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pańskiej.
Przyjmowanie Chrystusa w Komunii świętej:
- pogłębia zjednoczenie z Nim,
- gładzi grzechy powszednie i chroni przed ciężkimi,
- umacnia jedność Kościoła,
- jest zadatkiem przyszłej chwały.
Eucharystia to Uczta
Uczta, bo daje pokarm. Ucztą staje się sam Bóg. „Jeżeli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego ani nie będziecie pili Krwi Jego nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6,53). Uczta, bo tworzy wspólnotę. Przyjmowanie Chrystusa wprowadza w człowieka w życie Boże, w doświadczenie Jego pełnej miłości troski. Tak, jak Jezus żyje w nieustannej relacji z Ojcem, tak samo uczeń Jezusa przeżywa taką relację bliskości ze swym Mistrzem. „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6,56).
Eucharystia to Ofiara
Stać się pokarmem, ucztą, oznacza oddać się całkowicie do dyspozycji, oddać życie, przekazać je braciom. Jezus nie umiera, ale oddaje życie, by je potem znów odzyskać. Eucharystia to rzeczywistość życia codziennego Eucharystia i życie codzienne przenikają się wzajemnie. Jako dar ofiarny człowiek składa na ołtarzu to wszystko, co ma i kim jest. Symbolizują to postaci chleba i wina, owoce pracy rąk ludzkich. Ta codzienna praca zostaje pobłogosławiona, a potem konsekrowana, przemieniona w Chrystusa. W Nim wszystko, co stanowi moje życie, ma sens, ma wartość zbawczą. Jezus, który jest Drogą, chce powtórzyć w nas swój styl życia. On jakby projektuje we mnie wnętrze: w Eucharystii jest łaską uzdrawiającą, działającą, uświęcającą.
Eucharystia to zadatek Życia wiecznego
To życie Jezusa, którego doświadczam w mojej codzienności, przedłuża się na wieczność. Jezus składa obietnicę życia wiecznego. Ten, kto spożywa Jego Chleb będzie żył na wieki. Jednak nie obiecuje On uniknięcia śmierci ciała, cierpienia doczesnego. Obiecuje prawdziwe życie, które dzięki łasce wiary i decyzji człowieka rozpoczyna się już teraz. „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6,54).
Eucharystia to Najświętszy Sakrament
Sakrament to widzialny znak niewidzialnej Łaski. Tu Łaską staje się sam Chrystus. Łaską dającą życie. Eucharystia to Święta i Boska Liturgia Bo w Liturgia jest sprawowana przez Chrystusa, a we Mszy Świętej On jest obecny najpełniej.